Van Regen naar Zonneschijn en alweer een ....

En Alweer een prachtig hotel.
Vanmorgen toen we na het ontbijt zouden weggaan begon het te regenen. De bui maar even afgewacht zodat we droog konden vertrekken. Het zonnetje begon alweer door het wolkendek heen te komen. Dan stijgt de temperatuur ook direkt met een aantal graden. Wel de korte broek aan maar geregeld ook het windjack. Wat dan weer snel te warm is wanneer je de zoveelste heuvel op probeert te komen. Via de haven, waar men (zoals we al vaker hebben gezien) de oude gebouwen gerenoveerd heeft en er restaurantjes, winkeltjes, barretjes, creatieve winkeltjes enz. in gemaakt, reden we Sassnitz uit. De weg voert omhoog en al snel komen we in een groot, donker bos. De weg is glibberig van de regen eerder deze ochtend.
Al snel glijden we een verkeerd pad in en.....zijn zonder Garmin Wim, het juiste pad al snel bijster. En waar je dan allemaal terecht komt..........!
Het paadje is zanderig met af en toe wat keien. De begroeiing is laag zodat we onze hoofden telkens moeten buigen. Ik heb een spoortje van een wielafdruk gezien, verder niks. En het was er heeeeeeeel erg stil!
Onze inspanningen worden beloond met af en toe een prachtig uitzicht over de Oostzee.
Een palet aan kleuren van de meest mooie bloemen die er groeien en zoveel soorten bij elkaar. Tot het pad ophoudt en eindigt in een afgrond. Met de fiets aan de hand lopen we erlangs. Achteraf realiseer ik me dat ik I.p.v. Mijn fiets aan de afrond kant liep!
Dan komen we bij een stukkend hek aan, en zien we dat we hier dus helemaal niet mochten komen. Het paadje was ook niet op de kaart terug te vinden!
Een spannende ervaring.
Via een andere omweg komen we in Mukran en houden er even pauze aan het strand. Ik ga wat vuurstenen zoeken, dat doen veel mensen. Vooral de stenen met een gaatje schijnen geluk te brengen, die noemt men Huhnekotter. Ik vind er een paar en voel me meteen een stuk gelukkiger!
Ook een stukje Bernstein en een fossiel van een inktvis tentakel.
Hupsekeetje, meteen op internet zetten en verkopen!
Grapje!
we rijden door Prora.
Echt even opzoeken op internet.
Wat een waanzin kun je hier met je eigen ogen bekijken, wat we zagen was echt anders zou je het niet geloven.
Prora is gebouwd in 1938 toen is men begonnen met het bouwen van een vakantiedorp, kazerne is beter op zijn plaats. 9847 appartementen voor 2 of 4 personen. In het begin van de oorlog heeft de bouw even stil gegaan om in 1942 de bouw te hervatten.
VIER EN EEN HALVE KiLOMETER van betonnen flatgebouwen.
Allemaal hetzelfde.
Rij na rij na rij na rij.
Kilometers langs met betonnen wegen die er langs voeren.
Wat een troosteloze aanblik en wat vreselijk.
Men heeft het nooit in gebruik genomen als zijnde vakantieflats, 6 etages hoog.
Nu probeert men om er vakantie appartementen in te maken en heeft men twee appartementen zo gerenoveerd dat men een idee heeft van hoe het gaat worden.
Ook de Jeugdherberg heeft een flat in gebruik.
Nou, wij hebben er geen geloof voor dat het ooit iets gaat worden.
Viereneenhalve kilometer aan dezelfde gebouwen.....!
Misschien over tien of twintig jaar?
De tijd zal het leren.
We rijden naar Binz.
De grootste badplaats van Rugen.
Men noemt het een Keizer badplaatsen.omdat die er in 1800 zoveel kwam. De gebouwen zijn er enorm en rijk gedecoreerd. Het Kurhaus in Scheveningen maar dan nog veel mooier. Veel houtsnijwerk, prachtig geschilderd en een Promenade waar half Duitsland zich wil laten zien.
Ook wij want we liepen er ook overheen.
We bleven er wat langer dan gedacht want de hemel kleurde inktzwart. Heftige wolken schoven over elkaar en gaven een prachtig uitzicht. We hebben ons prima vermaakt, genoeg te zienden Arie at er een broodje haring.
We reden uit Binz op weg naar Sellin, we kwamen twee fietsers tegen die de omgeving goed kende, zij brachten ons naar een prachtig fietspad. Onderweg lekker gepicknickt aan een binnen meer. De laatste 20 kilometers gingen door een prachtig landschap, heuvelachtig, groen, heel afwisselend met af en toe een blik op zee of rijdend langs een binnenmeer.
Aan het einde van de middag, ook weer zo mooi gereden, naar Lautenbach. Hier waren we 6 jaar geleden ook een paar dagen, toen onze eerste kennismaking met Rugen.
We kennen het niet meer terug.
Een enorme grote jachthaven.
Met in de jachthaven allemaal bungalows gebouwd in het water, erg leuk. Hotels, restaurants men heeft hier niet stilgezeten.
Bij het Hotel waar werpen zo voordelig overnachtte zijn we niet naar binnen gegaan. De prijzen zijn, met de expansie van het dorp navenant meegegroeid.
Een ander Hotel, zag er ouder uit, ook te duur. Toen naar een ander Hotel. De kamer kostte 90 euro. Ik zei, oeps dat is best veel voor een nachtje slapen.
Dan maken we er 70 van zei, de aardige mevrouw.
Het Hotel is hartstikke sjiek, we hebben er verrukkelijk gegeten, zitten nu samen, zeer romantisch in een strandkorf.
Genieten van de vogels, uitzicht op de Oostzee.
Wat zijn we rijk!
Voorlopig was dit het laatste verhaal denk ik.
Morgen gaan we terug naar ons uitgangspunt op Rugen en gaan dan naar het Schiereiland Usedom.
Schijnt ook heel mooi te zijn en..........vlakker. ook weer fijn.