September met mooie Moezeldagen

Hallo Reis-dagboek,
September en wel de 20-ste. Gister herdacht Marijn dat hij 31 jaar geleden geboren werd. Hij vierde dit feit met een etentje samen met Maaike.

Mijn enkel is gipsloos, sinds 1 week. Volgens de arts kan het nog maanden duren eer het weer volledig herstelt is. Hier schrok ik van, dacht dat het wel sneller zou gaan. Maar lopen gaat rottig, de enkel en de voet zijn erg stijf en lopen doet zeer. Snel wandelen is er (nog) helemaal niet bij.
Fietsen gaat redelijk en daar ben ik erg blij om. Na 7 weken niets doen en een toegenomen aantal kilo's van 5 is het prettig weer wat te bewegen.

In ons gezin zijn de kleintjes, op Justin na, naar school. Thom in de eerste van het VWO. Een hele stap voor hem maar hij doet het uitstekend en Madeleine en Egbert zijn erg trots op hem. Opa en Oma ook trouwens.
Max is ook weer een groep hoger en krijgt misschien wel wat huiswerk.
Vorige week logeerde hij bij ons en we zijn, samen met Esmee naar het "straatfestival"in Dirkshorn geweest.
Voor ons was dit de eerste keer om dit bij te wonen en het was enig en verrassend. De dorpsstraat en enkele zijstraten waren omgedoopt tot een groot straattheater waar zich van alles afspeelde.
Sommige dingen waren voor kleinere kinderen wel eng en Esmee had er dusdanig last van dat ze die avond niet in slaap kon komen.
Ik voelde me helemaal schuldig maar gelukkig was het de volgende avond over!!

Afgelopen donderdag zijn we, samen met Willem en Rita, naar de Moezel geweest.
In het gehuchtje Graach hadden we een appartement gehuurd wat enorm fraai was. Twee verdiepingen, 3 slaapkamers, 2 badkamers en een leuk uitzicht. Er zat nog meer in dan we zelf in huis hebben. Het ontbrak ons aan niets. Zelfs de verse broodjes hingen des morgens aan de buitendeur.!
We hebben leuke dagen met elkaar doorgemaakt.
Heerlijk was het dat de zon scheen, we moesten er helemaal aan wennen om geen jas aan te hoeven doen. Temperaturen van 23-25 graden kregen we er gratis bij.
We hadden fietsen tot onze beschikking en zo konden we heel wat kilometers langs de Moezel afleggen.
In Rita heb ik een mede-walnoten-zoeker gevonden!! Heerlijk vinden we dit en mensen wanneer je eens veel walnotenbomen bijeen wil zien staan, naar de Moezel gaan. Ik denk dat er veel meer dan duizend zijn. De noten wilden nog niet echt van de bomen vallen maar met een paar stokken en goed gerichte worpen kom je een heel eind.
Wat heerlijk om je op die manier weer eens lekker uit te kunnen leven.
We zijn in de plaatsjes Traben trabarch, Zeltingen, Bernkastel en Cochem geweest.
Even geleden was het aan de Moezel ook noodweer. De buurman vertelde ons dat er hagelstenen zo groot als handen waren gevallen. Een dorp verderop was helemaal verwaarloosd en wij zagen met eigen ogen hoe daken stuk waren en er enorme diepe deuken in de auto's zaten.
Er is geen dakdekker meer te krijgen zei de buurman.

Voor Esmee en Justin namen we, van een rommelmarktje, een zgn. motor mee.
Rijdt op een accu.
Esmee voorop en Justin zit liever achterop, die durft er nog niet zelf mee te rijden. Wat een geweldige aankoop.
Ze hebben er al norm veel plezier mee gehad en het is kostelijk om ze allebei te zien "crossen"!

Vanmorgen reden Arie en ik op de fiets naar Heerhugowaard om er inkopen te doen.
De kastanjebomen hebben hier allemaal aleen herfstkleur.
Is dit nog niet wat vroeg??
In de natuur lijkt het meer op eind oktober dan op september.
Ik denk dat we een CD-tje gaan aanschaffen met veel zonneschijn erop. Die draaien we dan af wanneer we in de woonkamer zijn. Of wat hogtezonnen plaatsen dat kan ook.
Een zonnige groet,
en tot de volgende keer
Nelleke